آب راه یک رودخانه ی مصنوعی است. کشتی ها و قایق ها در آب راه ها حرکت می کنند. به بعضی از آن ها کانال هم می گویند.
نخستین آب راه ها:
چینی ها بیش از 2000 سال قبل، اولین آب راه را ساختند. آن ها کشف کردند که جا به جا کردن بارهای سنگین از راه آب آسان تر از خشکی است، پس آب راه هایی برای وصل کردن رودخانه ها به هم ساختند. بعدها بخش هایی به آن ها اضافه شد که کشتی ها را، مرحله به مرحله، از راه دروازه ها به سطح بالاتر یا پایین تر آب منتقل می کردند. به این ترتیب، کشتی ها توانستند از تپه ها بالا و پایین بروند.
انسان و آب راه ها:
امروزه، بسیاری از آّب راه ها فقط برای قایق های تفریحی است، چون مسافرت با قطار یا خودرو، سریع تر از سفر روی آب است. اما آّب راه های بزرگ، هنوز هم در کشتی رانی اهمیت دارند.
از آب راه های مهم دنیا، یکی کانال پاناماست که اقیانوس اطلس و آرام را، بین آمریکای شمالی و جنوبی، به هم وصل می کند. کشتی ها با عبور از این کانال ناچار نیستن آمریکای جنوبی را دور بزنند تا از این اقیانوس به اقیانوس دیگر بروند.
توضیحــــــــــات:
در کانال ها از کرجی هایی که با اسب کشیده می شد، استفاده می کردند. بعضی کانال ها در حاشیه ی خود یک پیاده رو دارند که به آن مسیر یدک می گویند. امروزه از کرجی های کانال ها بیش تر به جای خانه های قدیمی، برای گذراندن تعطیلات استفاده می کنند.
کشتی های بزرگ برای صرفه جویی در وقت، از کانال کورینت در یونان استفاده می کنند.
آب راه های مهم جهان:
کانال سوئز: سال 1869 م.
کانال کورینت: سال 1893 م.
کانال کشتی منچستر: سال 1894 م.
کانال پاناما: سال 1914 م.
آّب راه سنت لورنس: سال 1959 م.
آب راه ولگا- بالتیک: سال 1966 م.